Monday, March 08, 2010

pure tantrum

. قهر کردم


آدم ها . آدم ها . هرگز نمی تونی ادعا کنی کسی رو می دونی

کسی در دنیا نیست که دونسته باشیش یا فهمیده باشیش

آدم ها سختن

نه ! سخت هم نه


. آدم ها دورن


. نمی تونی به هیچ آدمی دست پیدا کنی


. من قهر کردم . با آدم ها


. مهم نیست .. می دونم , زود لبخند زدی


آدم ها توان فرسایند

آدم ها درد دارند

آدم ها می درند - می خراشند - می روند

من بدبینم

آدمهایی که قول می دهند از همه دور ترند

آدم هایی که می گویند دوستت دارند از همه وحشی ترند

من دَرد دارم . دَرد

.

آدم ها

.... آدم ها

…..

بی چاره دلم
.

Ss

3 comments:

Anonymous said...

چین و چروک های روحم چنان به لبم گره خورده ان
که نمی گذارند حتی نفس بکشم
چه برسه به لبخند
قهرت مثل سیم خاردار
روحم رو ریش ریش می کنه
تو باش
تو نفس بکش
بگذار منم تو هوایی که تو توش نفس کشیدی زندگی کنم


yn

من said...

مرسی برای نظراتت سونیا اگرچه تو دیگه نمی تونی منو بخونی اما مطمین باش من تو رو میخونم

آدم ها آدم ها
آدم رو ناراحت میکنن می رنجونن و حتی ترک می کنن اما راه دیگه ای نداریم جز اینکه دوستشون داشته باشیم اونم با تمام عواقبش

خدا! said...

نمی دونم کجایی ... هر کجا هست خدایا به سلامت دارش ...